بوی یاس

شاعری خسته از دیار اندوهم

عزیزا رفیق راه میجویم

کجاست غمگین دلی که دل به جاده ها بندد

همره این دلخسته ی مبتلا گردد...

در کجای زمینم

در کجای زمانم

اینجا کدام نقطه ی جغرافیاست

که دوست داشتنشان اینگونه نازیباست

هر پرنده ای را دوست بدارند در قفسش مینهند

ماهی بیکران آبهای آزاد را در تنگش مینهند

این کدامین دوست داشتن است

این معشوق را به زنجیر خواستن است

مرا اینگونه دوست مدارید

که میشکنم...

قناری نخوان،مبادا دوستت بدارند که حبست میکنند

طوطیک حرفهایشان را تکرار مکن که در قفست می نهند..

آه که چه لذتی میبرند آنان که گل را در گلدان می نهند

به خدا گل در همان وسعت دشت زیباست

گل در گلدان شما تنهاست...

آه که در گیر و دار این دوست داشتن های انسانی

در قفسم را که باز میکنم،دلم میگیرد

هوای بیرون پر از دود است

من بوی یاس میخواهم...

بر فراز کوه کبکی نیست

بر رخ ژاله اشکی نیست

دل ژاله از سنگ است

دل کبک من تنگ است

همان ژاله های انسانی

کبک های اسیر در قفس عشق های تحتانی...

زمین دیگر بوی بودن نمی دهد

از این همه زباله دلم میگیرد

من، من بوی یاس می خواهم...

بالهای پروازم توان پرواز را از دست داده

آب های اشتیاقم از آسیاب افتاده

از هر شکستنی میشکنم

بار درد این مرغکان را به دوش نتوانم کشید

آه دخترک،صدای شکستن استخوانهایت زیر بار شهوت را خوب میشنوم،خوب می فهمم

آه پسرک،غرور خاموشت را دریافته ام

دیگر عشقی در کار نیست

کبوتر برای دانه ای سرش کلاه میرود

قناری به جرم خواندن به انزوا میرود

طاووس به کدامین جرم از آشیان دور است

بوف امیدم به کدامین جرم کور است

من،من بوی یاس می خواهم...

دانلود دکلمه عشق خیالی...